Snertwandeling
Geen winterwandeling maar een windwandeling
Bovenstaande titel komt uit de mond van van de 300 deelnemers aan de Snertwandeling op 25 november. En waaien deed het. Soms moesten de wandelaars tegen de wind opboksen op de Haagse dijk om vooruit te komen. Ik heb zelfs horen fluisteren, dat iemand bij het schoenen strikken omvergeblazen is. Zo wordt wandelen topsport.
Om half 8 is de Wipakker, startlocatie van de snertwandeling al vol in bedrijf. De koffie pruttelt en de startkaarten liggen klaar. Enige spanning is er wel, want het waait hard en als er dan nog wat regen valt, is het aantal lopers moeilijk te voorspellen. Tegen half 9 loopt de zaal aardig vol. Als om 9 uur de eersten vertrekken, is het droog.
De stroom nieuwe wandelaars houdt aan en als de laatsten vertrokken zijn staat de teller op 300. Na een korte periode van rust lopen de eerste terugkomers weer binnen. De Wipakker vult zich met de lucht van verse snert. Veel wandelaars kletsen nog even na en gaan dan uitgewaaid en met een goed gevoel weer huiswaarts.
Om 17uur zit het er ook voor de medewerkers op. Alles is weer opgeruimd en schoon. De voorbereiding voor de volgende wandeling op 20 januari kunnen weer beginnen.